Στελέχη που έκαναν κουπί από το 2012 κι έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τώρα αποστασιοποιούνται βλέποντας να έρχεται η ήττα. Και ο Τσίπρας έμεινε με Κόκκαλη, Ραλλία Χρηστίδου και Αλέξη Γεωργούλη.
«Σας έχω. Μόνος μου και όλοι σας». Η γνωστή πλέον ατάκα του Παύλου Πολάκη φαίνεται να αποτελεί το νέο δόγμα του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος εμφανίζεται πλέον μόνος του στο προεκλογικό σκηνικό. Μόνος του και όλοι οι άλλοι απέναντί του, αυτό είναι το αφήγημα που θέλει να πουλήσει το επικοινωνιακό επιτελείο του.
Να είναι άραγε επιλογή η «μονομαχία» του πρωθυπουργού χωρίς κανένα στήριγμα ή μήπως τον εγκαταλείπουν και οι δικοί του άνθρωποι; Ακόμη και οι λεγόμενοι «Τσιπροφύλακες;»
Αραγε, μήπως αντί να βγει ο Τσίπρας από το κάδρο της φθοράς της κυβέρνησης, μήπως βγαίνουν όλοι οι υπόλοιποι για να σωθούν από τον γκρεμό που τους οδηγεί;
Παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες, πέντε εβδομάδες από τις πρώτες κρίσιμες κάλπες, να παίρνει όντως ο πρωθυπουργός το παιχνίδι πάνω του. Με προεκλογικές ομιλίες άκρως επιθετικές, με τον Τσίπρα σε ρόλο…Ανδρέα Παπανδρέου να παίζει με την ατάκα, με τα λουλούδια και να αγκαλιάζει μικρά κοριτσάκια, όπως ακριβώς έκανε και ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ.
Και βλέπουμε επίσης ότι από τη συνέντευξη του Τσίπρα στον Νίκο Χατζηνικολάου και μετά όλη η προεκλογική στρατηγική να έχει χαραχτεί γύρω και πάνω στον πρωθυπουργό.
«Είναι το καλό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και ποντάρουν όλοι σε αυτό», θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, αν και οι μετρήσεις δείχνουν ότι ο Τσίπρας δεν «πουλάει» τόσο ή όλοι τον έχουν ταυτίσει με τη λέξη «ψεύτης».
Αποστασιοποιούνται βλέποντας την ήττα
Από την άλλη, η αποστασιοποίηση των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης είναι πιο ηχηρή από ποτέ. Και σίγουρα το κάνουν για να διασωθούν, για να μην ταυτιστούν με την ήττα που έρχεται. Μάλιστα, αν αυτή η ήττα στις ευρωεκλογές είναι μεγάλη, τότε θα είναι και προσωπική ήττα του…«άχαστου» Αλέξη. Ας δούμε όμως μερικά κορυφαία στελέχη που έβαλαν πλάτη όλα αυτά τα χρόνια τι κάνουν την προεκλογική περίοδο.
Ο Νίκος Παππάς, που τράβηξε όλο το κουπί της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είναι εκτός παιχνιδιού. Είτε είναι εξαφανισμένος είτε μιλάει για την… αποστολή της Ελλάδας στο διάστημα. Απαξιωμένος κι ο ίδιος, μπλεγμένος σε υποθέσεις όπως αυτή του Πετσίτη ή έχοντας κι επίσημα το ρόλο του «νταραβεριτζή» προκειμένου να αλώσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα μέσα ενημέρωσης.
Ο Αλέκος Φλαμπουράρης σιωπά. Σα να μην υπάρχει υπουργός Επικρατείας, ακόμη και στην υπόθεση της πρώτης κατοικίας που ανέλαβε κατάφερε να αποτύχει και πλέον… δε βγαίνει από το Μαξίμου.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δείχνει ξεκάθαρα ότι είναι απέναντι. Με τις τοποθετήσεις του, όποτε μιλάει, είναι σαφώς σε άλλο μήκος κύματος με τις προεκλογικές παροχές του Μαξίμου αλλά και με τη γραμμή της ακραίας πόλωσης και την σκανδαλολογία. Σε καμιά περίπτωση πάντως δεν δείχνει πρόθυμος να γίνει μέρος της ήττας και απλά χτίζει το προφίλ του υπουργού που κράτησε τα κάρβουνα στα χέρια του για πολύ καιρό κι έφερε εις πέρας την αποστολή του, δηλαδή τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα.
Η Εφη Αχτσιόγλου από την άλλη, είναι νέα, με καλό προφίλ και με έξυπνη τακτική στον τομέα της. Η άρνησή της να πάει στην ευρωβουλή ενδεχομένως να έγινε για να μην χρεωθεί κάποιο πολύ άσχημο αποτέλεσμα. Αλλά σε κάθε περίπτωση η Αχτσιόγλου δείχνει να χτίζει το μέλλον της στην πολιτική σκηνή και αποφεύγει τις αντιπαραθέσεις και τις ακραίες αναφορές.
Ο Γιώργος Χουλιαράκης από την άλλη είναι… χαμένος στο διάστημα. Περιμένει απλά πότε θα φύγει μιας και είναι δεδομένο ότι ήδη έχει κλείσει δουλειά στις ΗΠΑ. Και σίγουρα δεν δείχνει πρόθυμος να γίνει μέρος της πολιτική πόλωσης και του ακραίου διχασμού που προωθεί το Μαξίμου.
Ούτε ο Γιάννης Δραγασάκης από την άλλη βγαίνει μπροστά στη μάχη, όπως και ο Πάνος Σκουρλέτης που έχει άλλα προβλήματα στο κόμμα και σίγουρα δεν θα παίξει το παιχνίδι του «Τσιπροφύλακα», προστατεύοντας το… αριστερό του προφίλ.
Η Ρένα Δούρου που βοήθησε πολύ στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία έχει τα δικά της προβλήματα και σίγουρα θα παλέψει για την πολιτική της επιβίωση. Αν καταλάβει την τρίτη θέση στην περιφέρεια τότε θα πρέπει να σκεφτεί πολύ και το ποιο θα είναι το πολιτικό της μέλλον γενικότερα.
Ο Νίκος Φίλης βρίσκεται απέναντι με πολύ προσεκτικό μεν τρόπο αλλά απέναντι. Και σίγουρα δεν θα θελήσει με τίποτε να «κηλιδώσει» το όνομά του και την πορεία του μπαίνοντας μπροστά σε μια προεξοφλημένη ήττα.
Τι του απέμεινε
Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος που έχει απομείνει στην κυβέρνηση να υπερασπίζεται, ως εκ του ρόλο του φυσικά, τον πρωθυπουργό, είναι και ο μόνος που εκτίθεται. Αν μάλιστα επιμείνει στη σκληρή γραμμή τότε κι αυτός θα έχει πρόβλημα. Εκτός κι αν μπει σε κάποια εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας και παραμείνει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Βεβαίως κανείς δεν ξεχνά τον Παύλο Πολάκη ο οποίος είναι η εμπροσθοφυλακή του Τσίπρα και θα πάει έτσι μέχρι τέλους. Ειδικά τώρα που έχει φύγει ο Πάνος Καμμένος από το πλάι του πρωθυπουργού.
Οσο για τους άλλους «Τσιπροφύλακες», όπως ο Χαρίτσης, ο Βασιλειάδης, η Νοτοπούλου, η Χατζηγεωργίου, ο Κρέτσος, ο Ζαχαριάδης, η Σβίγγου κ.λπ. είναι απλά… αμελητέες ποσότητες που και να βγουν δεν μπορούν να διαμορφώσουν πολιτική.
Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να μένει μόνος, αλλά και με έναν σκληρό πυρήνα στο Μαξίμου που του γράφουν τους ακραίους, προκλητικούς λόγους ή τα non paper. Ενας πυρήνας που έχει επιλέξει να λειτουργεί ως επίσημο πολιτικό troll που συνδέεται με τα υπόλοιπα troll των 0,60 ευρώ στο διαδίκτυο, αλλά και φιλικές εφημερίδες.
Στελέχη όπως ο Νίκος Κοτζιάς, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο Γιάννης Μηλιός, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, η Σοφία Σακοράφα, o Γιάννης Βαρουφάκης κ.λπ., που έτρεξαν από το 2012 και μετά, έχουν φύγει για διάφορους λόγους από το περιβάλλον Τσίπρα, οι περισσότεροι είναι απέναντί του. Και αντικαταστάθηκαν από πολύ μικρότερης εμβέλειας στελέχη τα οποία δεν έχουν το πολιτικό βάρος να στηρίξουν μια μακρά προεκλογική εκστρατεία. Δείγμα κι αυτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραιτηθεί στη μοίρα του.
Πλέον ο Τσίπρας στηρίζεται από τον Τόλκα, τον Μωραϊτη, τον Πέτρο Κόκκαλη και τον… Αλέξη Γεωργούλη.
«Σας έχω. Μόνος μου και όλοι σας». Η γνωστή πλέον ατάκα του Παύλου Πολάκη φαίνεται να αποτελεί το νέο δόγμα του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος εμφανίζεται πλέον μόνος του στο προεκλογικό σκηνικό. Μόνος του και όλοι οι άλλοι απέναντί του, αυτό είναι το αφήγημα που θέλει να πουλήσει το επικοινωνιακό επιτελείο του.
Να είναι άραγε επιλογή η «μονομαχία» του πρωθυπουργού χωρίς κανένα στήριγμα ή μήπως τον εγκαταλείπουν και οι δικοί του άνθρωποι; Ακόμη και οι λεγόμενοι «Τσιπροφύλακες;»
Αραγε, μήπως αντί να βγει ο Τσίπρας από το κάδρο της φθοράς της κυβέρνησης, μήπως βγαίνουν όλοι οι υπόλοιποι για να σωθούν από τον γκρεμό που τους οδηγεί;
Παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες, πέντε εβδομάδες από τις πρώτες κρίσιμες κάλπες, να παίρνει όντως ο πρωθυπουργός το παιχνίδι πάνω του. Με προεκλογικές ομιλίες άκρως επιθετικές, με τον Τσίπρα σε ρόλο…Ανδρέα Παπανδρέου να παίζει με την ατάκα, με τα λουλούδια και να αγκαλιάζει μικρά κοριτσάκια, όπως ακριβώς έκανε και ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ.
Και βλέπουμε επίσης ότι από τη συνέντευξη του Τσίπρα στον Νίκο Χατζηνικολάου και μετά όλη η προεκλογική στρατηγική να έχει χαραχτεί γύρω και πάνω στον πρωθυπουργό.
«Είναι το καλό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και ποντάρουν όλοι σε αυτό», θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, αν και οι μετρήσεις δείχνουν ότι ο Τσίπρας δεν «πουλάει» τόσο ή όλοι τον έχουν ταυτίσει με τη λέξη «ψεύτης».
Αποστασιοποιούνται βλέποντας την ήττα
Από την άλλη, η αποστασιοποίηση των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης είναι πιο ηχηρή από ποτέ. Και σίγουρα το κάνουν για να διασωθούν, για να μην ταυτιστούν με την ήττα που έρχεται. Μάλιστα, αν αυτή η ήττα στις ευρωεκλογές είναι μεγάλη, τότε θα είναι και προσωπική ήττα του…«άχαστου» Αλέξη. Ας δούμε όμως μερικά κορυφαία στελέχη που έβαλαν πλάτη όλα αυτά τα χρόνια τι κάνουν την προεκλογική περίοδο.
Ο Νίκος Παππάς, που τράβηξε όλο το κουπί της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είναι εκτός παιχνιδιού. Είτε είναι εξαφανισμένος είτε μιλάει για την… αποστολή της Ελλάδας στο διάστημα. Απαξιωμένος κι ο ίδιος, μπλεγμένος σε υποθέσεις όπως αυτή του Πετσίτη ή έχοντας κι επίσημα το ρόλο του «νταραβεριτζή» προκειμένου να αλώσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα μέσα ενημέρωσης.
Ο Αλέκος Φλαμπουράρης σιωπά. Σα να μην υπάρχει υπουργός Επικρατείας, ακόμη και στην υπόθεση της πρώτης κατοικίας που ανέλαβε κατάφερε να αποτύχει και πλέον… δε βγαίνει από το Μαξίμου.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δείχνει ξεκάθαρα ότι είναι απέναντι. Με τις τοποθετήσεις του, όποτε μιλάει, είναι σαφώς σε άλλο μήκος κύματος με τις προεκλογικές παροχές του Μαξίμου αλλά και με τη γραμμή της ακραίας πόλωσης και την σκανδαλολογία. Σε καμιά περίπτωση πάντως δεν δείχνει πρόθυμος να γίνει μέρος της ήττας και απλά χτίζει το προφίλ του υπουργού που κράτησε τα κάρβουνα στα χέρια του για πολύ καιρό κι έφερε εις πέρας την αποστολή του, δηλαδή τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα.
Η Εφη Αχτσιόγλου από την άλλη, είναι νέα, με καλό προφίλ και με έξυπνη τακτική στον τομέα της. Η άρνησή της να πάει στην ευρωβουλή ενδεχομένως να έγινε για να μην χρεωθεί κάποιο πολύ άσχημο αποτέλεσμα. Αλλά σε κάθε περίπτωση η Αχτσιόγλου δείχνει να χτίζει το μέλλον της στην πολιτική σκηνή και αποφεύγει τις αντιπαραθέσεις και τις ακραίες αναφορές.
Ο Γιώργος Χουλιαράκης από την άλλη είναι… χαμένος στο διάστημα. Περιμένει απλά πότε θα φύγει μιας και είναι δεδομένο ότι ήδη έχει κλείσει δουλειά στις ΗΠΑ. Και σίγουρα δεν δείχνει πρόθυμος να γίνει μέρος της πολιτική πόλωσης και του ακραίου διχασμού που προωθεί το Μαξίμου.
Ούτε ο Γιάννης Δραγασάκης από την άλλη βγαίνει μπροστά στη μάχη, όπως και ο Πάνος Σκουρλέτης που έχει άλλα προβλήματα στο κόμμα και σίγουρα δεν θα παίξει το παιχνίδι του «Τσιπροφύλακα», προστατεύοντας το… αριστερό του προφίλ.
Η Ρένα Δούρου που βοήθησε πολύ στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία έχει τα δικά της προβλήματα και σίγουρα θα παλέψει για την πολιτική της επιβίωση. Αν καταλάβει την τρίτη θέση στην περιφέρεια τότε θα πρέπει να σκεφτεί πολύ και το ποιο θα είναι το πολιτικό της μέλλον γενικότερα.
Ο Νίκος Φίλης βρίσκεται απέναντι με πολύ προσεκτικό μεν τρόπο αλλά απέναντι. Και σίγουρα δεν θα θελήσει με τίποτε να «κηλιδώσει» το όνομά του και την πορεία του μπαίνοντας μπροστά σε μια προεξοφλημένη ήττα.
Τι του απέμεινε
Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος που έχει απομείνει στην κυβέρνηση να υπερασπίζεται, ως εκ του ρόλο του φυσικά, τον πρωθυπουργό, είναι και ο μόνος που εκτίθεται. Αν μάλιστα επιμείνει στη σκληρή γραμμή τότε κι αυτός θα έχει πρόβλημα. Εκτός κι αν μπει σε κάποια εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας και παραμείνει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Βεβαίως κανείς δεν ξεχνά τον Παύλο Πολάκη ο οποίος είναι η εμπροσθοφυλακή του Τσίπρα και θα πάει έτσι μέχρι τέλους. Ειδικά τώρα που έχει φύγει ο Πάνος Καμμένος από το πλάι του πρωθυπουργού.
Οσο για τους άλλους «Τσιπροφύλακες», όπως ο Χαρίτσης, ο Βασιλειάδης, η Νοτοπούλου, η Χατζηγεωργίου, ο Κρέτσος, ο Ζαχαριάδης, η Σβίγγου κ.λπ. είναι απλά… αμελητέες ποσότητες που και να βγουν δεν μπορούν να διαμορφώσουν πολιτική.
Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να μένει μόνος, αλλά και με έναν σκληρό πυρήνα στο Μαξίμου που του γράφουν τους ακραίους, προκλητικούς λόγους ή τα non paper. Ενας πυρήνας που έχει επιλέξει να λειτουργεί ως επίσημο πολιτικό troll που συνδέεται με τα υπόλοιπα troll των 0,60 ευρώ στο διαδίκτυο, αλλά και φιλικές εφημερίδες.
Στελέχη όπως ο Νίκος Κοτζιάς, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο Γιάννης Μηλιός, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, η Σοφία Σακοράφα, o Γιάννης Βαρουφάκης κ.λπ., που έτρεξαν από το 2012 και μετά, έχουν φύγει για διάφορους λόγους από το περιβάλλον Τσίπρα, οι περισσότεροι είναι απέναντί του. Και αντικαταστάθηκαν από πολύ μικρότερης εμβέλειας στελέχη τα οποία δεν έχουν το πολιτικό βάρος να στηρίξουν μια μακρά προεκλογική εκστρατεία. Δείγμα κι αυτό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραιτηθεί στη μοίρα του.
Πλέον ο Τσίπρας στηρίζεται από τον Τόλκα, τον Μωραϊτη, τον Πέτρο Κόκκαλη και τον… Αλέξη Γεωργούλη.